400 Jaar
Strandingen en reddingen op en rond Vlieland
Zware stormen, een woeste Noordzee, een alles vernielende branding! Schepen die op zee vergaan, schepen en wrakken op het strand van Vlieland!
*Moedige kerels, met touw aan elkaar geknoopt, gingen de woeste
branding in!
*Moedige, dappere vrijwilligers, die roeiend de zware branding
trotseerden!
*Moedige eilanders, die nu met modern materieel de zwaarste stormen uitdagen!
Waarom?
Om mensen te redden! Het zijn eeuwenlang puur vrijwilligers geweest en zijn dat nog!
Ze gaan! Soms varen ze uit met gevaar voor eigen leven, maar ze gaan, er zijn zeelieden in nood!
Vaar maar eens uit, de zee op, met windkracht 12! Golven tot acht meter!
Een schip in nood: ze gaan!
Over deze dappere, moedige mannen, door de eeuwen heen, heb ik altijd een boek willen schrijven. Ik heb jaren geleden een week op een kistje op de zolder van het vroegere kantoor van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) in Amsterdam gezeten, met een schrijfblok op schoot. Ik heb al het archiefmateriaal van Station Vlieland toen mogen doornemen en met de pen alle strandingen en reddingen genoteerd.
In dit boek vertel ik over strandingen en reddingen van 1572 tot en met 2016. Ik heb overigens het binnenslepen van jachten met een motorstoring of het even vastlopen bij mooi weer op een zandbank van de laatste jaren, niet beschreven.
Ga genieten van wat de Vlielander redders soms onder de meest extreme omstandigheden moesten meemaken en presteren, ook al ging het soms, ondanks alle inzet, niet zoals ze zo graag wilden.
Moedige vrijwilligers! Zij verdienen dat dit eens wordt verteld!
Maar ook de leden van de Plaatselijke Commissie van Station Vlieland mogen niet vergeten worden.
Zij stonden en staan altijd klaar voor hun mensen.
Jan Houter
Strandingen en reddingen op en rond Vlieland
Zware stormen, een woeste Noordzee, een alles vernielende branding! Schepen die op zee vergaan, schepen en wrakken op het strand van Vlieland!
*Moedige kerels, met touw aan elkaar geknoopt, gingen de woeste
branding in!
*Moedige, dappere vrijwilligers, die roeiend de zware branding
trotseerden!
*Moedige eilanders, die nu met modern materieel de zwaarste stormen uitdagen!
Waarom?
Om mensen te redden! Het zijn eeuwenlang puur vrijwilligers geweest en zijn dat nog!
Ze gaan! Soms varen ze uit met gevaar voor eigen leven, maar ze gaan, er zijn zeelieden in nood!
Vaar maar eens uit, de zee op, met windkracht 12! Golven tot acht meter!
Een schip in nood: ze gaan!
Over deze dappere, moedige mannen, door de eeuwen heen, heb ik altijd een boek willen schrijven. Ik heb jaren geleden een week op een kistje op de zolder van het vroegere kantoor van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) in Amsterdam gezeten, met een schrijfblok op schoot. Ik heb al het archiefmateriaal van Station Vlieland toen mogen doornemen en met de pen alle strandingen en reddingen genoteerd.
In dit boek vertel ik over strandingen en reddingen van 1572 tot en met 2016. Ik heb overigens het binnenslepen van jachten met een motorstoring of het even vastlopen bij mooi weer op een zandbank van de laatste jaren, niet beschreven.
Ga genieten van wat de Vlielander redders soms onder de meest extreme omstandigheden moesten meemaken en presteren, ook al ging het soms, ondanks alle inzet, niet zoals ze zo graag wilden.
Moedige vrijwilligers! Zij verdienen dat dit eens wordt verteld!
Maar ook de leden van de Plaatselijke Commissie van Station Vlieland mogen niet vergeten worden.
Zij stonden en staan altijd klaar voor hun mensen.
Jan Houter
