Het leven van Tamir neemt al vlug een onzekere wending, maar wanneer het huis waar zijn wieg stond hem ziek maakt en de oorlog zijn geboorteland in stukken scheurt, is er maar één oplossing om aan deze ellende te ontkomen. Vluchten!
Als hij elf jaar is vlucht hij van Afghanistan naar Engeland. Een kind nog dat zich geen voorstelling kan maken wat een reis via een smokkelaarsroute met zich meebrengt. Hij reist samen met zijn volwassen neef Omer, maar deze heeft zijn handen vol met andere zaken en hij vindt Tamir al vlug een lastpak. Naarmate de dagen verstrijken, laat hij het kind meer en meer aan zijn lot over.
Tamir doet al het mogelijke om zich als een volwassenen te gedragen, maar zijn benen zijn korter, zijn uitputting groter en zijn mensenkennis naïef en met een kinderlijke onschuld.
Het lukt hem niet om in Engeland te geraken. Hij wordt als een uitgeputte, uitgehongerde en voor het leven getekende jongen in Nederland van de trein geplukt.