In 40 sonnetten kruipt Rikkert Zuiderveld ‘dicht op de huid’ van verschillende bijbelse personages en heeft daarbij gezocht naar raakvlakkenmet demens van nu. Veel van hun dromen, angsten en vragen zijn niet veel anders dan de onze.
Daarnaast vindt de aandachtige lezer in de verhalen van hun levens verwijzingen naar de persoon en het werk van Christus; ook die heeft hij in de verzen verweven.
Abraham
Het is weer lammertijd. Het jongvee blaat
en springt en dartelt, zinderend van leven.
Zo ook de zoon die U mij hebt gegeven:
hij rent, zich niet bewust van enig kwaad,
met op zijn rug een stapel takkenbossen
gehoorzaam naar de berg die ik hem wijs.
Maar waarom hij? Of ik? En welke prijs,
welk offer is genoeg om te verlossen?
Bloed moet er vloeien, zoveel is wel zeker,
maar niet mijn jongen. Laat toch deze beker
aan mij voorbijgaan. Doods en doodsbenauwd
buig ik mijn kop, durf bijna niet te vragen:
zoek toch een lam dat deze last kan dragen,
geen vader legt zijn zoon ooit op het hout.
Daarnaast vindt de aandachtige lezer in de verhalen van hun levens verwijzingen naar de persoon en het werk van Christus; ook die heeft hij in de verzen verweven.
Abraham
Het is weer lammertijd. Het jongvee blaat
en springt en dartelt, zinderend van leven.
Zo ook de zoon die U mij hebt gegeven:
hij rent, zich niet bewust van enig kwaad,
met op zijn rug een stapel takkenbossen
gehoorzaam naar de berg die ik hem wijs.
Maar waarom hij? Of ik? En welke prijs,
welk offer is genoeg om te verlossen?
Bloed moet er vloeien, zoveel is wel zeker,
maar niet mijn jongen. Laat toch deze beker
aan mij voorbijgaan. Doods en doodsbenauwd
buig ik mijn kop, durf bijna niet te vragen:
zoek toch een lam dat deze last kan dragen,
geen vader legt zijn zoon ooit op het hout.
