Als columnist, journalist, commentator en analist is Henk Spaan dagelijks te vinden in en rondom de stadions en trainingsvelden van Nederlandse en Europese topclubs, maar net zo lief staat hij langs de lijn bij een partijtje van een amateurclub in de Watergraafsmeer.
Van september 2006 tot en met juni 2007 hield Spaan een dagboek bij, waarin hij alles noteerde wat hij zag en hoorde van de ontdekking van talenten op de amateurvelden tot de ins en outs van het selectiebeleid van de bondscoach; van zijn werkzaamheden voor Hard gras tot het staren naar een wedstrijd op een eenzame Franse hotelkamer.
Niet eerder was Henk Spaan zo persoonlijk. Want niet alleen kijkt de lezer mee door de ogen van een professional, ook wordt hem een blik gegund op een andere, intiemere kant van Spaan: het coachen van de meisjes A3 van Buitenveldert, herinneringen uit zijn jeugd en de confrontatie met het naderende afscheid van zijn dochter, die in het buitenland gaat studeren.
Alle dagen voetbal is een fascinerende rondleiding door de wereld van Henk Spaan, aan de hand van een eersteklas gids met een tomeloze liefde voor het spel, en het leven.
Fragment:
Ik weet wel dat ik als jongen al vanaf de donderdag een angstvallig oog gericht hield op de kleur van de bewolking en een grote belangstelling had voor het weerpraatje van het KNMI. En o wee als het begon te miezeren.
Nee, jongen, deze regen is niet erg. Het waait erbij, was een terugkerende geruststelling van mijn vader. Daar geloof je als kind maar één keer in. Een afgelasting ervoer ik als verpletterend. De hele week leefde je naar zon wedstrijd toe en dan ging hij niet door! Die zondag smeet je er het liefste achteraan de vergetelheid in. Wat moest je ermee? Huiswerk maken? Met zon humeur? Met die honger naar de bal? Juist als het regende was de lucht van zuurstof bezwangerd, rook het gras het lekkerst, lag het verlangend te wachten op de geseling van houten noppen, smeekten spieren en longen om arbeid, vroegen schone shirts om zweet, broekjes om modder.
Niets biedt een melancholieker aanblik dan een leeg voetbalveld in weer en wind, hoeken zonder cornervlag, een netloos doel, onbemande kassahuisjes, de kantine gesloten. Een afgelaste wedstrijd is het sterfgeval van de voetbalsport. Dat er de volgende week weer een wedstrijd is, een even lam cliché als de tijd die alle wonden heelt.
Persrecensies
Meer dan boeiend. Ajacied
Alle dagen voetbal is een intiem relaas, vertederend door de pure liefde voor de sport. Sportweek
Van september 2006 tot en met juni 2007 hield Spaan een dagboek bij, waarin hij alles noteerde wat hij zag en hoorde van de ontdekking van talenten op de amateurvelden tot de ins en outs van het selectiebeleid van de bondscoach; van zijn werkzaamheden voor Hard gras tot het staren naar een wedstrijd op een eenzame Franse hotelkamer.
Niet eerder was Henk Spaan zo persoonlijk. Want niet alleen kijkt de lezer mee door de ogen van een professional, ook wordt hem een blik gegund op een andere, intiemere kant van Spaan: het coachen van de meisjes A3 van Buitenveldert, herinneringen uit zijn jeugd en de confrontatie met het naderende afscheid van zijn dochter, die in het buitenland gaat studeren.
Alle dagen voetbal is een fascinerende rondleiding door de wereld van Henk Spaan, aan de hand van een eersteklas gids met een tomeloze liefde voor het spel, en het leven.
Fragment:
Ik weet wel dat ik als jongen al vanaf de donderdag een angstvallig oog gericht hield op de kleur van de bewolking en een grote belangstelling had voor het weerpraatje van het KNMI. En o wee als het begon te miezeren.
Nee, jongen, deze regen is niet erg. Het waait erbij, was een terugkerende geruststelling van mijn vader. Daar geloof je als kind maar één keer in. Een afgelasting ervoer ik als verpletterend. De hele week leefde je naar zon wedstrijd toe en dan ging hij niet door! Die zondag smeet je er het liefste achteraan de vergetelheid in. Wat moest je ermee? Huiswerk maken? Met zon humeur? Met die honger naar de bal? Juist als het regende was de lucht van zuurstof bezwangerd, rook het gras het lekkerst, lag het verlangend te wachten op de geseling van houten noppen, smeekten spieren en longen om arbeid, vroegen schone shirts om zweet, broekjes om modder.
Niets biedt een melancholieker aanblik dan een leeg voetbalveld in weer en wind, hoeken zonder cornervlag, een netloos doel, onbemande kassahuisjes, de kantine gesloten. Een afgelaste wedstrijd is het sterfgeval van de voetbalsport. Dat er de volgende week weer een wedstrijd is, een even lam cliché als de tijd die alle wonden heelt.
Persrecensies
Meer dan boeiend. Ajacied
Alle dagen voetbal is een intiem relaas, vertederend door de pure liefde voor de sport. Sportweek
