Grunbergs woorden werden met instemming en lof ontvangen, maar ook kreeg hij te maken met enkele doodsbedreigingen en andere uitingen van haat.
In Als ze het over Marokkanen hebben zijn naast deze lezing vier teksten opgenomen waarin Grunberg zijn jeugd, de Joodse identiteit, Auschwitz en het belang van de literatuur van ooggetuigen onderzoekt. Hij vindt het algemene en universele in het persoonlijke, zijn gedachten zijn prikkelend, zijn formuleringen messcherp.
‘De krachtigste, meest ijzige lezing die ik in jaren heb gehoord.’ – Maaike Bos in Trouw
‘Grunbergs lezing provoceerde niet maar inspireerde.’ – Renate van der Bas in Trouw
‘Verzengende toespraak.’ – Bianca Stigter in NRC Handelsblad