Kees Schaepman maakte als redacteur van Vrij Nederland reportages in Chili, Nicaragua, Zuidelijk Afrika, de Balkan en het Midden-Oosten. "Alweer een activist" is het persoonlijke verhaal van een verslaggever die steeds vaker vraagtekens plaatst achter waarheden die hij ooit van uitroeptekens voorzag. Helden van weleer ontpoppen zich als minne mannetjes en massamoordenaars.
Revoluties verzuren. Zijn thuisbasis, de redactie van Vrij Nederland, wordt verscheurd door conflicten en intriges. Schaepman observeert het met toenemende verbazing.
"Alweer een activist. Op de barricade voor Vrij Nederland" doet verslag van een tijdperk. De Parijse mei-revolutie van 1968, de strijd tegen apartheid, de oorlog in de Amsterdamse Vondelstraat, de radicalisering van de kraakbeweging, de val van de Muur, het einde van de apartheid - het komt allemaal voorbij.
Schaepman gaat 's nacht mee op pad met het Dierenbevrijdingsfront, bezoekt gevangenissen en duikt onder in de wereld van spuiters en slikkers.
'Ondanks de eindeloze triestheid van de junkiescene geeft de serie die ik erover schrijf me hetzelfde gevoel van prettige spanning dat ik in de kersttijd als kind had als ik 's ochtends een luikje van de adventskalender mocht openen. Wat zou er nu weer voor plaatje achter zitten? Dit is wat ik wil, onbekende werelden ontdekken, ook al liggen die slechts op een paar honderd meter van de
redactie.'
Revoluties verzuren. Zijn thuisbasis, de redactie van Vrij Nederland, wordt verscheurd door conflicten en intriges. Schaepman observeert het met toenemende verbazing.
"Alweer een activist. Op de barricade voor Vrij Nederland" doet verslag van een tijdperk. De Parijse mei-revolutie van 1968, de strijd tegen apartheid, de oorlog in de Amsterdamse Vondelstraat, de radicalisering van de kraakbeweging, de val van de Muur, het einde van de apartheid - het komt allemaal voorbij.
Schaepman gaat 's nacht mee op pad met het Dierenbevrijdingsfront, bezoekt gevangenissen en duikt onder in de wereld van spuiters en slikkers.
'Ondanks de eindeloze triestheid van de junkiescene geeft de serie die ik erover schrijf me hetzelfde gevoel van prettige spanning dat ik in de kersttijd als kind had als ik 's ochtends een luikje van de adventskalender mocht openen. Wat zou er nu weer voor plaatje achter zitten? Dit is wat ik wil, onbekende werelden ontdekken, ook al liggen die slechts op een paar honderd meter van de
redactie.'
