Een verhaal dat eindeloos lijkt te worden, noemde Kafka deze roman in een brief Felice. In dezelfde brief noemde hij ook de titel 'Der Verschollene' ('De verdwenen man'), de enige authentieke titel voor een boek dat later van Max Brod, Kafka's vriend die zich als zijn literair erfgenaam beschouwde, de titel Amerika kreeg en zo wereldberoemd is geworden.Deze nieuwe vertaling van 'Amerika' volgt getrouw de Duitse tekst zoals die door Kafka in handschrift is nagelaten, zonder moderniseringen of correcties en onvoltooid. Kafka heeft de roman nooit afgemaakt - noch in de eerste ontstaansperiode (herfst 1912 tot begin 1913), waarin hij de brief aan Felice schreef, noch in de tweede helft van 1914 toen hij het werk weer opnam en de twee fragmenten schreef die nu als aanhangsel zijn opgenomen.
Amerika vertelt het verhaal van de jonge Karl Rossman die in verband met een pijnlijke liefdesaffaire met een dienstmeisje door zijn vader het huis uit wordt gezegd. Hij vertrekt naar Amerika om een nieuwe bestemming te vinden en 'een nieuwe vader'. Hij vindt zo'n vertrouwenwekkende oudere man al meteen op het schip in de figuur van de stoker. (Het enige fragment dat Kafka tijdens zijn leven van de roman gepubliceerd zag was het eerste hoofdstuk, onder de titel 'Der Heizer', 1913.) Volgens Max Brod had de onvoltooide roman positief moeten eindigen: in raadselachtige bewoordingen duidde Kafka glimlachend aan dat zijn jonge held in dit 'haast onmetelijk grote' theater [het openluchttheater van Oklahoma] beroep, vrijheid, houvast, ja zelfs zijn thuis en zijn ouders als door paradijselijke tovenarij zou terugvinden.
