Dreigende wolken trekken zich boven ons samen. De onontkoombare verduistering biedt geen enkele ontsnapping. Toch weet ik dat ik elke storm kan bedwingen zolang Lola maar aan mijn zijde staat. De vrouw die licht in mijn donkere leven heeft gebracht en liefde in mijn koude hart. Het versterkt mij zo dat het zelfs mijn eigen mentale en fysieke kracht te boven gaat. Er is slechts een nadeel, het maakt me kwetsbaarder dan ooit. Dat wordt bevestigd wanneer een onbekende vijand er alles aan doet om mij de reden van mijn bestaan te ontnemen.
Lola
Dromen blijken illusies, nachtmerries worden waarheid en hoe hard ik het ook probeer, niets lijkt dat te kunnen stoppen. Manuels demonen klauwen zich een weg naar buiten, waardoor ik voor een beproeving kom te staan waarvan ik niet weet of ik die aankan. Een ding is zeker, ondanks de extra dimensie in mijn diepste dieptepunt, geef ik niet op. Zolang mijn longen zuurstof opnemen, mijn hart bloed door mijn aderen pompt en mijn geest me niet in de steek laat, blijf ik vechten. Vechten voor het geluk dat Mano en ik verdienen.