‘Ik heb de hoge leeftijd van 15 jaar en ben begonnen om mijn dagboek al mijn wetenswaardigheden toe te vertrouwen.’ Op de avond van 5 november 1942 besluit de Haarlemse Miep Diesel een dagboek te gaan bijhouden. De Duitse bezetting is dan al meer dan twee jaar gaande en de gevolgen ervan dringen steeds dieper door in de samenleving. Het oorlogsgeweld is voor Miep Diesel echter niet de reden een dagboek te beginnen. Ze zoekt een klankbord en vertrouwt haar schriften toe wat ze bij niemand anders kwijt kan. En dat betrof in de eerste plaats het ontluikende liefdesleven van de aantrekkelijke Haarlemse. Van haar prille verliefdheden, hartstochtelijke aanbidders en het flirten met Canadese bevrijders tot haar intense verdriet om een gebroken liefde. Door de ogen van Miep Diesel krijgen we niet alleen een beeld van een levenslustige tiener, maar ook van de ontwrichting van het dagelijks leven in Haarlem tijdens de bezetting. Bakvis in oorlogstijd schetst in vlotte bewoordingen hoe een ‘gewoon’ meisje de oorlogsjaren ondergaat.
