'Goed! Er is niet zo veel veranderd, ze was al zo lang niet meer thuis,' zeg ik tegen mensen die vragen hoe het met me gaat. Dan knikken ze, maar ik zie het onbegrip in hun ogen. Als je vrouw overleden is, dan hoor je te zeggen dat het niet goed met je gaat. Dat je verdriet hebt, dat je leven overhoop ligt en dat alles veranderd is. Maar ik vertik het om te gaan liegen. Een man worstelt met zijn gevoelens als zijn vrouw is overleden. Hij durft het tegen niemand te zeggen, maar eigenlijk is hij opgelucht. Een moeder maakt mee dat haar dochter voor het eerst tot over haar oren verliefd is; een getrouwde vrouw wordt verliefd op een collega... In de verhalen van Binnenstebuiten beschrijft Joke Verweerd steeds een fragment uit het bestaan van gewone mensen. Door iets te laten zien wat er in hoofd en hart van de hoofdpersonen speelt, krijgt de lezer ook meer begrip voor hun manier van reageren in de beschreven situaties. Wie doordringt tot de kern van de emotie ervaart herkenning. Al lezende vraag je je af: hoe zou ik reageren? Wat zou ik gedaan of gezegd hebben in zo'n situatie? Achter in het boek is per verhaal een aantal vragen opgenomen. Dat maakt Binnenstebuiten bij uitstek geschikt als leidraad voor gesprek in groepen en kringen.
