Blijk ik het gekkie te zijn is een waargebeurd verhaal van Flora Willemsen die op haar 25ste haar eerste psychose beleeft. Destijds in 2001 werd haar diagnose 'bipolaire stoornis met een gevoeligheid voor psychose' niet gesteld. Deze eerste psychose werd afgedaan als een éénmalige gebeurtenis. Er zijn vermoedens dat ze gedrogeerd was in het buitenland. Floor is destijds blijven geloven in haar psychose als ‘de werkelijkheid’. Vervolgens heeft ze 9 jaar lang onstabiel, hypomaan en tegen het manische aan geleefd. Pas toen ze in 2010 een tweede psychose had, kreeg ze ‘de diagnose'. Sindsdien heeft ze haar aandoening geaccepteerd, omarmt en haar leven anders ingericht om te voorkomen ooit nog psychotisch te worden. Na haar diagnose in 2010 heeft Floor de eerste vijf hoofdstukken van haar boek geschreven. Voor die tijd kon ze niet over deze gebeurtenis praten en om het een plaats te geven heeft ze het herbeleefd door het op te schrijven. In het voorjaar van 2022 heeft ze na een stabiele periode van 12 jaar, vijf hoofdstukken aan haar boek toegevoegd. Hierin beschrijft ze haar opnames bij GGZ, het krijgen van de diagnose en hoe ze geruime tijd zo goed als stabiel weet te blijven.
