Ze schreef een gedichtencyclus Als op een duin, over de tuin van de schilder Emil Nolde en zijn dubbelleven. Na deze bekroning ontstond de bundel Blijven en weggaan waarin ook andere tuinen, schilders en dichters worden bezongen. Verbondenheid met de aarde, met gelieven, de naklank van de geschiedenis en de wereld van vandaag sluiten thematisch nauw aan bij haar eerdere bundels. Hetzelfde geldt voor de nieuwe Haagse gedichten die in deze bundel zijn opgenomen.