De laconieke Rem koestert fantasieën over de liefde. Maar in de seksueel onbezorgde tijden voorafgaand aan de aidsepidemie van de jaren tachtig is het alsof wezenlijke gebeurtenissen buiten hem om plaatsvinden. Onverwacht nageslacht roept vragen op over verantwoordelijkheid en de grenzen van vrijheid. Als gitarist zonder plan, maar met illusies, toerend tussen Californië, China en Hippolytushoef, wordt Rem gaandeweg meer deelnemer dan toeschouwer. In deze bitterzoete roman schetst Vincent van Warmerdam een broeierig beeld van een dolende generatie.
‘Het is niet zo dat volwassenen kinderen produceren, het is eerder andersom.’ – Uit Boxgeur
Van Warmerdam weet waar hij hetover heeft. Sex, drugs en rock en roll zijn maar tijdelijk. Wat daarna komt is een burgerlijk leven of eenzaamheid. Allebei geen feest. Sommige personages blijven onuitgewerkt, dat is wel jammer. Wat ziet de (gitaar)held van het verhaal toch in die meiden?