Een boerenzoon terug naar zijn geboortegrond. Een persoonlijk verhaal over de ondergang van de polder, van de polderboeren, en van het polderdorp Doel.Begin 1999 keerde Chris de Stoop voor een jaar terug naar de Wasepolder, waar hij als boerenzoon opgroeide in de jaren zestig en zeventig. In die dramatische jaren maakte hij mee hoe honderden polderboeren verdreven werden en plaats moesten maken voor havendokken, fabrieken en kerncentrales.Eeuwen geleden verwierf deze streek Europese faam als de voedsterwieg van de landbouw. En wat er van de polder overblijft, aan weerszijden van de Zeeuws-Vlaamse grens, is nog altijd het land van de dubbele korenaar. Het land met de dikste runderen ter wereld. Maar ook dat moet nu wijken.Om van nabij te volgen hoe anno 2000 de slopers aanrukken, nam Chris de Stoop zijn intrek in een eeuwenoud huis op de frontlinie. In het grensdorpje Doel. Achter de velden waar voor het laatst werd gezaaid en gemaaid. Tot de dag dat de bulldozers door de dijken braken.Chris de Stoop schrijft met grote gedrevenheid over het geschonden land van zijn vader en van zijn jeugd. 'De bres' is een exemplarisch verhaal over de metamorfose van het platteland en de mutatie van de landbouw, zoals die ook elders plaatsvonden, maar nergens zo grof en zo ingrijpend als hier.Chris de Stoop is de auteur van opzienbarende boeken zoals 'Ze zijn zo lief meneer', over een bende vrouwenhandelaars, 'Haal de was maar binnen', over illegalen in Europa, en 'Ik ben makelaar in hasj', over een internationale misdaadonderneming. 'Ze zijn zo lief meneer' schokte regeringen in heel Europa. - Time Magazine 'Haal de was maar binnen' wordt internationaal als een standaardwerk erkend. - Tom Lanoye 'Ik ben makelaar in hasj' is een verbijsterend boek, dat ontzettend prettig leest. - Hanneke Groenteman
