In 2009 kwamen twee brieven voor de dag, geschreven door de jonge Frits Grönloh, de latere schrijver Nescio, aan zijn vrouw Agaat Tiket. En wat voor een brieven! Grönloh is in juli 1908 veertien dagen in Middelburg en Veere, in z'n eentje; zijn hoogzwangere vrouw is thuisgebleven. Aanvankelijk kan hij er zijn draai niet goed vinden, maar dan wordt hij gegrepen door Veere en het dagelijks leven daar. Hij geeft zich geheel over aan het ritme van de getijden en het uitvaren en binnenkomen van de boten, gaat mee met de vissers, zit uren op de toren van de Grote Kerk en verliest ieder besef van tijd en plaats: 'Ik doe aldoor 't zelfde net als 't water en de Arnemuiders. De eene golf rolt over de andere en daarna zie je ze nooit weer om, zoo leef ik hier, de uren beteekenen hoogstens eten, overigens is 't water hoog of 't is laag en als 't een tijdje donker is ga je naar bed.' Het is alsof Japi de uitvreter hier aan het woord is.
In een nawoord gaat Nescio-kenner Lieneke Frerichs in op de omstandigheden rondom deze Zeeuwse ervaring, en op de relatie met het verhaal De uitvreter en andere teksten van Nescio over Veere. Met een ontroerend briefje van Agaat Tiket aan haar in Veere verblijvende man als verrassend slot.
In een nawoord gaat Nescio-kenner Lieneke Frerichs in op de omstandigheden rondom deze Zeeuwse ervaring, en op de relatie met het verhaal De uitvreter en andere teksten van Nescio over Veere. Met een ontroerend briefje van Agaat Tiket aan haar in Veere verblijvende man als verrassend slot.
