In Café Morgen vinden vijf vrouwen elkaar. En de ruimte om zichzelf te zijn. Hoe groot, luid of twijfelachtig dat zelf ook is. Een vrouw heeft een eigen kamer nodig, of beter nog: een café.
Café Morgen, waar Loes achter de toog staat en zichzelf terugvond toen de wereld haar te krap was geworden. Waar de tachtigjarige Buurvrouw te veel wijn drinkt – ‘ik mag dat, ik ben oud’. Waar Tracey thuiskomt als ze is weggelopen bij een Women’s March, een protestbord nog in haar handen. Waar de hond van Roos haar naar binnen trekt als ze even niet meer weet wie ze is behalve een moeder. En waar Piloot zich niet door openingstijden laat weerhouden om nog een jenever te bestellen en een sterk verhaal te vertellen over haar tijd in Oost-Afrika, een half leven geleden.
Dat zijn de gasten die elkaar treffen op 8 maart, Loes’ verjaardag. Op zoek naar een ruimte om met veel bravoure zichzelf te zijn, of juist voorzichtig een nieuwe identiteit uit te proberen. Op zoek naar een zwijgende luisteraar, of juist naar iemand die ze vertelt hoe het zit. Op zoek naar een eigen plek, of gewoon zin in een goed glas bier. Café Morgen van Renée Kapitein is een roman als een kroegavond, vol levensverhalen, meningen en waarheden.
