‘Ik ben op wereldreis en dus,’ zei de ezel, ‘ben ik in principe enkel op zoek naar het geluk.’ In Boek Twee van Confidenties aan een ezelsoor maakt de inmiddels bekende ezel tijdens een bewogen wereldreis kennis met een nieuwe reeks hilarische archetypen. Een rebellenleider met literaire ambities, een gewelddadige vredesjournalist, een vrome Antichrist, God voor de tweede maal in psychoanalyse... De absurde fabels van Frank Adam met prikkelende prenten van Klaas Verplancke waren al vlug na hun verschijning een begrip. De geestige, filosofische vertelstijl, de melancholische ondertoon en de meesterlijke illustraties laten niemand onberoerd. Deze selectie Confidenties bekoorde eerder al het lezerspubliek van De Morgen. Met de literaire performance en liederencyclus van de eerste reeks veroverden auteur Frank Adam en componist Johan De Smet ook theaters en culturele centra. ‘Mooi, precieus en pittig’ (Radio 1) ‘Existentieel, ietwat scabreus, melancholisch ook. En perfect in balans’ (De Morgen) ‘Sterk, onderhoudend, humoristisch en pijnlijk.’ (De Leeswolf) Frank Adam schrijft romans, teksten voor theater en opera, poëzie, fabels en liederen, en maakt en speelt zelf theater. In de kinderliteratuur debuteerde hij opvallend met de poëziebundels ‘Waarom ik altijd nee zeg’ en ‘Mijn mond eet graag spinazie maar ik niet’. Samen met regisseur Rik Teunis bewerkte hij zijn eigenzinnige versie van het kerstverhaal ‘Wat de ezel zag’ tot een theatervoorstelling voor Kunstencentrum De Werf Brugge en een luisterspel voor Klara. Met De Caïro Cahiers publiceerde hij zijn Egyptische dagboek. Frank Adam voltooide zijn nieuwe reeks Confidenties als writer in residence in de Villa Mont Noir, het geboortehuis van Marguerite Yourcenar in Frankrijk. Klaas Verplancke werd genomineerd voor de Vlaamse Cultuurprijzen 2005 en de Hans Christian Andersen Award 2006. Hij won de Bologna Ragazzi Award, de Boekenpauw en de KLARA-publieksprijs. Klaas Verplancke verwerkte eerder al het ontroerende ezeldrama Wat de ezel zag tot een intrigerend Bosch-beeldverhaal. Deze confidentiële oorverhalen tekende hij met een vlijmscherpe pen.
