Met cd De Goldbergvariaties van Johann Sebastian Bach, gespeeld door Ivo Janssen, hangend over een grote tafel en bevangen door een grimmige eenzaamheid bestudeert een vrouw de Goldbergvariaties van Johann Sebastian Bach. Ze doet dat met de rug naar de toekomst, de blik gericht op wat geweest is. Soms staat ze op om plaats te nemen aan de vleugel en een variatie te gaan spelen. Maar de pianostudie lijkt voor de vrouw allereerst een verdovend middel. Langzaam maar zeker, variatie voor variatie, ontvouwt zich het landschap van haar verleden zoals zij dat voor zich ziet. Beelden van een gezin in diverse levensstadia. Momenten van geluk en pijn, vrolijkheid en razernij, onbekommerdheid en zorg wisselen elkaar in snel tempo af. Maar onder al dat onvermijdelijke existeren resoneert iets: eerst nog ternauwernood waarneembaar dringt zich gaandeweg een verontrustende ondertoon aan ons op.
Een onstuitbare melodie als een aanzwellend noodlot dat alles overstemt en essentieel is. De toekomst heeft zich in de verste hoek van de kamer teruggetrokken. Buiten gaat het leven zijn onhoudbare gang. In een kleine wereld, los van ruimte en tijd, speelt de moeder een lied voor haar kind. Voor het eerst, voor het laatst.