De wetenschapper Roithamer heeft de laatste zes jaar van zijn leven gewijd aan ‘de Kegel’, een bouwwerk van wiskundig exacte constructie dat hij in het midden van het landgoed van zijn familie opricht ter ere van zijn geliefde zus. Niet lang na de voltooiing pleegt hij zelfmoord. Terwijl een naamloze vriend – letterlijk, uit duizenden papiertjes en een verontrustend manuscript – de puzzel van Roithamers instorting in elkaar puzzelt, ontstaat het verhaal van een genie dat onophoudelijk gedwongen wordt zijn waarnemingen te corrigeren en te verfijnen, tot de enige logische conclusie de ontkenning van zijn eigen bestaan is.
Correctie wordt door veel critici gezien als hét meesterwerk van Thomas Bernhard. Het is een ingenieus opgezette en onvergetelijke meditatie over de spanning tussen het verlangen naar perfectie en de wetenschap dat die onbereikbaar is.