Faya – Ik knijp mijn ogen dicht en zet mijzelf schrap voor de pijn die komen gaat. Enkel, de pijn blijft uit. Onmogelijk. Vroeg of laat, de pijn komt altijd. Ik probeer mij mentaal voor te bereiden om de klappen te incasseren. Ik haat wachten tot het erger wordt, want als dat gebeurt heeft het meestal een traumatisch niveau als het escaleert. Crane – De opdracht waarvoor ik betaald ben is om de vrouw ervan te weerhouden te getuigen. Het geld is al binnen, want ik kom niet in beweging voordat ik zeker weet dat ik betaald zal krijgen. Mijn reputatie is vlekkeloos. Een huurmoordenaar die elke opdracht succesvol afrondt. Het maakt niet uit om wie het gaat. Zodra ik de opdracht aanneem en het geld van handen is gewisseld, is het in kannen en kruiken. Geen gedonder wat betreft consequenties of obstakels, ik zorg dat het geregeld wordt. Iets waar de vrouw die vastgebonden is op mijn rug heel snel achter zal komen.