Benoît Standaert heeft als benedictijn van Zevenkerken de eenzaamheid van de kluis gezocht. Die heeft hij jaren geleefd, op verschillende plekken, in Vlaanderen en Italië. Op die plaatsen in de verlatenheid hield hij een dagboek bij. En natuurlijk publiceerde hij intussen ook. Want Benoît zonder boeken, dat is een leven zonder de vrucht van zijn kloosterleven. Juist ook in de tijd van corona bleef hij mensen handvatten aanbieden om met vertrouwen te leven. Dat vertrouwen wordt ook tastbaar in dit dagboek, want in de stilte en de eenzaamheid naderde Benoît Standaert het geheim van zijn leven en zijn geloof. Wie dat geheim met hem wil benaderen, kan samen met hem op ontdekkingstocht in het land van stilte en eenzaamheid, de Schepper nabij.
