Met Danny Muggepuut, de gevierde Gentse schrijver en voorzitter-coach van minivoetbalclub Real De Rakkertjes, creëerde Herman Brusselmans een nu al legendarisch en onvergetelijk romanpersonage, dat avonturen beleefde in drie succesvolle romans: Muggepuut, De perfecte koppijn en Toos. Deze drie boeken worden nu gebundeld in Danny. Met deze zevenhonderd bladzijden tellende omnibus bevestigt Brusselmans maar weer eens dat hij nog altijd de opvallendste schrijver is die in het Nederlandstalige gebied de lakens uitdeelt.
Herman Brusselmans (1957) publiceerde eerder vijftig andere boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.
‘Muggepuut lees je omdat je niet wilt stoppen. Omdat Brusselmans de nergens toe dienende, langzaam voortslingerende cafégesprekken zo opschrijft dat je ze eigenlijk zelf gevoerd zou willen hebben. (...) Omdat Brusselmans’ zinnen altijd lopen en hij zijn woorden met zorg kiest. (...) Omdat Brusselmans je aan het lachen maakt.’
arjen fortuin, nrc handelsblad
‘De perfecte koppijn is een Brusselmans grand cru. (...) Een sublieme vorm van tijdverlies, een mooi huwelijk van inhoud en vorm. Als u dit decennium één Brusselmans leest, laat het dan De perfecte koppijn zijn.’
marc cloostermans, standaard der letteren
‘Toos bevat onweerstaanbare passages. Vooral de cartooneske, absurdistische randpersonages worden vaak exquis omschreven (...). Het is genieten van een vakman in goeden doen.’
jeroen versteele, de morgen
Herman Brusselmans (1957) publiceerde eerder vijftig andere boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.
‘Muggepuut lees je omdat je niet wilt stoppen. Omdat Brusselmans de nergens toe dienende, langzaam voortslingerende cafégesprekken zo opschrijft dat je ze eigenlijk zelf gevoerd zou willen hebben. (...) Omdat Brusselmans’ zinnen altijd lopen en hij zijn woorden met zorg kiest. (...) Omdat Brusselmans je aan het lachen maakt.’
arjen fortuin, nrc handelsblad
‘De perfecte koppijn is een Brusselmans grand cru. (...) Een sublieme vorm van tijdverlies, een mooi huwelijk van inhoud en vorm. Als u dit decennium één Brusselmans leest, laat het dan De perfecte koppijn zijn.’
marc cloostermans, standaard der letteren
‘Toos bevat onweerstaanbare passages. Vooral de cartooneske, absurdistische randpersonages worden vaak exquis omschreven (...). Het is genieten van een vakman in goeden doen.’
jeroen versteele, de morgen
