In haar bundel Dat ben jij toch dicht ze over kenmerkende zaken als sociaal ongemak, ouderschap, het delen van kleine ruimtes, zoals een lift, bus of treincoupƩ. Ze onderzoekt hoe wij als mensen (en soms als dieren)
op elkaar lijken en toch onze eigenheid behouden.
Met haar lichtvoetige, onopgesmukte taalgebruik raakt ze aan existentiƫle vragen. Keer op keer uit Jannah Loontjens haar verwondering over het vanzelfsprekende.