Kees Fens is sinds jaar en dag de belangrijkste letterkundige van Nederland. Hij heeft steeds een succesvolle rol gespeeld als intermediair tussen het academisch specialisme en het grote publiek. Geroemd waren zijn stukken in de maandageditie van de Volkskrant. In de hitte van het nieuws vormden ze een aangename oase van eruditie en welbespraaktheid. Het waren deze stukken die voor de promotiecommissie van de Universiteit van Amsterdam doorslaggevend zijn geweest Fens in 2004 het eredoctoraat te verlenen.
Dat oude Europa is een vervolg op het in 1994 verschenen Leermeesters. Het verschaft een staalkaart van Fens' uiteenlopende interesses: de Nederlandse literatuurgeschiedenis van de Middeleeuwen tot heden; het Engelse literaire en culturele leven met zijn veelheid aan excentrieke figuren; de toppen van de Klassieke en Europese letteren; verschillende genres, zoals de (auto)biografie, de filosofische verhandeling en vooral de poëzie, die Fens als geen ander tot haar recht kan laten komen.
Hoe verschillend zijn thema's ook mogen zijn, dankzij zijn stijl en zijn brede visie drukt hij er een persoonlijk stempel op, waardoor hij voor hele generaties zelf een leermeester is geworden.
Dat oude Europa is een vervolg op het in 1994 verschenen Leermeesters. Het verschaft een staalkaart van Fens' uiteenlopende interesses: de Nederlandse literatuurgeschiedenis van de Middeleeuwen tot heden; het Engelse literaire en culturele leven met zijn veelheid aan excentrieke figuren; de toppen van de Klassieke en Europese letteren; verschillende genres, zoals de (auto)biografie, de filosofische verhandeling en vooral de poëzie, die Fens als geen ander tot haar recht kan laten komen.
Hoe verschillend zijn thema's ook mogen zijn, dankzij zijn stijl en zijn brede visie drukt hij er een persoonlijk stempel op, waardoor hij voor hele generaties zelf een leermeester is geworden.
