Het leek aanvankelijk een routinezaakje. Dat bleek een vergissing. De speurtocht naar een vermiste erfgenaam voerde me dwars door het land. Ik ontmoette mensen die zo van haat bezeten waren, dat ze niets menselijks in zich hadden. Ik werd vaak afgetuigd om een medisch wonder van overleving te gelijken. Ik aanschouwde de bloedige overblijfselen te gelijken van die van de wreedste moordenaars waarmee ik ooit werd geconfronteerd. en tegen de tijd dat ik de zaak kon afsluiten, was ik blij dat mijn naam niet eeuwig stond in een grafsteen stond gegraveerd,
