Vincent van Gogh schilderde zeven versies van de zonnebloemen om het Gele huis op te vrolijken. Gaf hij een achtste schilderij mee aan zijn broer Cornelis? Duikt vele jaren later in Zuid-Afrika een nieuw zonnebloemen-schilderij op? Cor van Gogh vertrekt naar Zuid-Afrika in het jaar dat Vincent zijn zonnebloemenserie schilderde. Op een feest in Pretoria ontmoet hij de entomoloog Jacobus Swierstra. Daar maakt hij ook kennis met de zusjes Niesje en Geesje Kwak, modellen voor de kimono-schilderijen van George Breitner. Zij zijn net als Cor en Jacobus naar de Transvaal geëmigreerd in de hoop op een betere toekomst. Ze raken met elkaar bevriend. Als in 1899 de Boerenoorlog uitbreekt, geeft Cor zijn huisraad in bewaring bij het museum waar Jacobus Swierstra werkt. Vele jaren later: emigrantendochter Aafke is op zoek naar het schilderij dat vroeger bij haar thuis hing: de vaas met zonnebloemen. Het is de enige herinnering aan haar vroeg overleden moeder. Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de grote emigratiegolf van Nederlanders naar Zuid-Afrika aan het einde begin van de 19e eeuw, afgewisseld met die van de jaren vijftig. Feit en fictie wisselen elkaar af. Het is een geschiedenis van triomf en tragedie en alles wat daartussen ligt. En over de liefde in al zijn vormen. (Fragment) Aafke keek naar het schilderij. Een explosie van licht. Drie kleuren geel. Met op de achtergrond Pruisisch blauw. Ze herinnerde zich alles: De lijnolie-geur van vers gemengde verf, het geluid van de kwastharen over het canvas, schurend bij weinig verf, lispelend bij meer. Haar moeder. De muziek. De half verduisterde ramen. Flarden krekelgezang. De pure kracht van dit schilderij. Het had haar troost en inspiratie geboden.
