Deze originele werkwijze heeft geresulteerd in een verrassend boek, waarin de geschiedenis op een wel zeer levendige wijze wordt verbeeld.
Over de machtige, excentrieke koning Hendrik VIII )1491-1547) is veel geschreven. Hij was dan ook een bijzonder opvallende en eigenzinnige vorst. Zo verbrak hij de banden met Rome, omdat de kerk hem geen echtscheiding wilde verlenen. Hij trouwde zesmaal en liet twee van zijn zes echtgenotes onthoofden onder wie Anna Boleyn, die hij beschuldigde van overspel en incest. Zijn grootste trots was zijn zoon; zijn dochters verwaarloosde hij schromelijk. Hendriks laatste jaren waren roemloos: hij raakte in een geestelijke crisis, was ziekelijk en werd vreselijk dik.
Hendrik is niet voorbestemd voor het koningschap. Zijn oudere broer Arthur is troonopvolger. Vanaf zijn vierde jaar wordt Hendrik onderworpen aan een strenge priesteropleiding - hij moet God dienen en op de troon hoeft hij niet te rekenen.
Het pakt echter anders uit. Zijn vader en broer sterven allebei op jonge leeftijd en zo wordt Hendrik op zijn zeventiende de jeugdigste en rijkste koning uit de geschiedenis. Hij trouwt met de beeldschone weduwe van zijn broer, Catharina van Aragon en het koninklijk paleis tovert hij om van een saai, statig hof tot een stralend centrum van grandeur, waar de wetenschap, de kunst en de sportbeoefening hoogtij vieren, maar waar ook ledigheid en zelfgenoegzaamheid een voedingsbodem vinden.
Enerzijds was Hendrik zeer intelligent en als mecenas oprecht en geïnteresseerd, anderzijds was hij volkomen liefdeloos, egoïstisch en wreed. Hij ruimde zijn volgelingen en dienaren meedogenloos uit de weg als hij hen niet meer in zijn omgeving duldde of zich om politieke redenen van hen wilde ontdoen.
De autobiografie van Hendrik VIII werpt een geheel nieuw licht op deze tot de verbeelding sprekende vorst. Het commentaar van zijn hofnar Will Somers biedt nu een een vernuchterende, dan weer een frivole kijk op Hendriks roerige leven.