Marie Darrieussecq baarde in het voorjaar van 2002 in Frankrijk opzien met De baby, een boek geschreven tijdens de eerste maanden na de geboorte van haar eerste kind. Darrieussecq heeft zichzelf niet toegestaan het zoveelste boek over pril moedergeluk, roze wolken of postnatale kommer en kwel te schrijven, maar iets dat verder gaat dan dat. Dat wil overigens nit zeggen dat hhet in De baby niet over dergelijke gevoelens gaat. He boek is een literaire poging een soort fenomenologie van dé baby te schrijven, en wel doordat ze haar kind bekijkt als iets volslagen nieuws dat in zo precies mogelijke bewoordingen moet worden gedefinieerd. Tegelijkertijd heeft ze geprobeerd te begrijpen wat er universeel is aan haar eigen ervaring.
Darrieusecqs notities zijn onsentimentele observaties van de baby, haar eigen reacties op zijn bestaan, zijn verhouding tot de buitenwereld. Met verbijstering stelt ze vast dat zeven kilo poedermelk en borstvoeding na een paar maanden vier kilo baby hebben opgeleverd.
Darrieusecqs notities zijn onsentimentele observaties van de baby, haar eigen reacties op zijn bestaan, zijn verhouding tot de buitenwereld. Met verbijstering stelt ze vast dat zeven kilo poedermelk en borstvoeding na een paar maanden vier kilo baby hebben opgeleverd.
