Wil Stine Jensen in beweging komen, dan moet er een beloning volgen. Haar favoriete wandeling op Texel is in die geest: als er een appeltaart met een kruimelige bodem op haar wacht houdt geen weer of wind haar tegen.
Al jarenlang reist Stine samen met haar zus af naar Texel. Om die appeltaart te eten, natuurlijk, maar ook om de overdonderende schoonheid van het eiland: het duinlandschap, de zee, de bossen. De beloning beschrijft een wandeling in vier seizoenen: in stuifsneeuw, hoosbui, volle zon en licht briesje. Tijdens haar geliefde rondje komt ze non-binaire zeepaardjes tegen op het strand en roodbruin blaaswier. Ze loopt in het gezelschap van denkers, biologen en schrijvers – van Michel Onfray en Jac.P. Thijsse tot Tove Jansson. In hun voetsporen filosofeert ze op aanstekelijke wijze over lichtheid en zwaarte, zwakke en sterke verhalen en welke regenjas het allerbeste is (geen poncho’s!).
Al jarenlang reist Stine samen met haar zus af naar Texel. Om die appeltaart te eten, natuurlijk, maar ook om de overdonderende schoonheid van het eiland: het duinlandschap, de zee, de bossen. De beloning beschrijft een wandeling in vier seizoenen: in stuifsneeuw, hoosbui, volle zon en licht briesje. Tijdens haar geliefde rondje komt ze non-binaire zeepaardjes tegen op het strand en roodbruin blaaswier. Ze loopt in het gezelschap van denkers, biologen en schrijvers – van Michel Onfray en Jac.P. Thijsse tot Tove Jansson. In hun voetsporen filosofeert ze op aanstekelijke wijze over lichtheid en zwaarte, zwakke en sterke verhalen en welke regenjas het allerbeste is (geen poncho’s!).
