Ode aan het tv-gesprek, samengesteld door Sonja Barend
U hebt ook in Indonesië veel goede vrienden die u geadviseerd zouden hebben Indonesië te verlaten. Is dat waar?
Nee! Huhuhuh!
Dat hebt u gezegd? Nee?
Nee! Ja. Nee.
Dit is een fragment uit een van de meest legendarische Nederlandse tv-interviews ooit. 1967. Aad van den Heuvel en Ed van Westerloo zijn namens KROs Brandpunt op bezoek bij de toenmalige Indonesische president Soekarno. Wat volgt is een zéér spannend gesprek dat zeker met de kennis van nu meer dan de moeite waard is om te herlezen: drie weken na dit interview wordt Soekarno de presidentiële titel ontnomen Sonja Barend, tv-coryfee en de meest vooraanstaande tv-interviewer van de afgelopen zestig jaar, selecteerde voor dit boek de meest spraakmakende tv-gesprekken ooit.
Interviews door onder andere Theo van Gogh, Ischa Meijer en Paul Witteman.
Dialogen die, als we ze nu teruglezen, soms nog opmerkelijker zijn dan destijds op tv. Omdat we inmiddels beter de omtrekkende bewegingen van de geïnterviewde kunnen herkennen. Of de strategie van de interviewer. Of weten, zie bijvoorbeeld Soekarno, hoe een verhaal, zoveel jaren later, is afgelopen.
U hebt ook in Indonesië veel goede vrienden die u geadviseerd zouden hebben Indonesië te verlaten. Is dat waar?
Nee! Huhuhuh!
Dat hebt u gezegd? Nee?
Nee! Ja. Nee.
Dit is een fragment uit een van de meest legendarische Nederlandse tv-interviews ooit. 1967. Aad van den Heuvel en Ed van Westerloo zijn namens KROs Brandpunt op bezoek bij de toenmalige Indonesische president Soekarno. Wat volgt is een zéér spannend gesprek dat zeker met de kennis van nu meer dan de moeite waard is om te herlezen: drie weken na dit interview wordt Soekarno de presidentiële titel ontnomen Sonja Barend, tv-coryfee en de meest vooraanstaande tv-interviewer van de afgelopen zestig jaar, selecteerde voor dit boek de meest spraakmakende tv-gesprekken ooit.
Interviews door onder andere Theo van Gogh, Ischa Meijer en Paul Witteman.
Dialogen die, als we ze nu teruglezen, soms nog opmerkelijker zijn dan destijds op tv. Omdat we inmiddels beter de omtrekkende bewegingen van de geïnterviewde kunnen herkennen. Of de strategie van de interviewer. Of weten, zie bijvoorbeeld Soekarno, hoe een verhaal, zoveel jaren later, is afgelopen.
