Dat advies had Lena vanwege haar Asperger al heel vaak gehoord. Maar liever blijft zij op haar vertrouwde plekje in de boomgaard van haar grootvaders boerderij. Ondertussen fantaseert ze erop los. En altijd over de mysterieuze toren van het naburige landhuis, waar ze op uitkijkt. Dat wil niet zeggen dat ze zich niet onder de mensen begeeft. Ze doet dagelijks haar best om zich aan te passen, maar dat valt gewoon niet mee. Vooral niet in aanwezigheid van haar nieuwe buurman. Want deze extroverte Erik is in zo’n beetje alles haar tegenpool en dat maakt Lena nog onzekerder dan ze al is. Toch kan ze zijn uitnodiging om de toren eens van binnen te komen bekijken niet afslaan.
Had ze maar naar haar intuïtie geluisterd... De angstaanjagende ontdekking die ze daar in de toren doet, heeft afschuwelijke gevolgen en voordat ze goed en wel doorheeft wat er gebeurt, wordt haar veilige, vertrouwde comfortzone volledig vernietigd.
Het is nu aan Lena’s vindingrijkheid en aanpassingsvermogen om een weg te vinden uit haar benarde situatie, terug naar de veiligheid.
En laat dat nou net haar twee beste karaktereigenschappen zijn!