Een vrouw komt in een existentiële crisis terecht als haar vader haar na een relatiebreuk geld biedt om op zijn kosten haar eicellen te laten invriezen en te investeren in vastgoed. Ze bleef nog nooit op één vaste plek, bij elk vertrek nam ze alleen haar erfstukken mee; de zilveren spiegel, de indexwijzers en het horloge, erfstukken die verschillende generaties vrouwen representeren. In het appartement dat ze koopt wil ze haar erfstukken een plaats geven, zodat de duistere krachten van haar spullen eindelijk hun werk zullen doen. Dit destabiliseert de familie Hofmeyer en leidt tot een collectieve inzinking aan het zwembad van het ouderlijk huis.
