Montaigne was geïntrigeerd en maakte haar zijn gadopteerde dochter. De Gournay stelde zichzelf vanaf dat moment in dienst van Montaignes leven en werk. Toen hij vier jaar later stierf werd zij zijn belangrijkste pleitbezorger en redacteur. Ondanks de minachting van de intellectuele voorhoede – ze was immers een ongeschoolde vrouw – zette ze haar ambities om zélf te schrijven door.
Marie de Gournay was een merkwaardige en obsessieve figuur die tegen de verdrukking in haar ambities doorzette. Haar leven eindigde tragisch en werd gekenmerkt door eenzaamheid; alleen haar bediende Jamyn kende haar werkelijk.