Zonder ervaring wordt Josie (32) lerares wiskunde op een school in een achterstandswijk. Ze heeft de grootste moeite met orde houden, vooral de hondsbrutale Carmen uit 3A maakt het haar moeilijk. Carmen komt te laat, zit op haar telefoon, heeft nooit huiswerk gedaan, geen pen bij zich – en hoezo is dat háár probleem? Boeken vliegen door het lokaal, tampons steken in het plafond en nooit, nooit stoppen die leerlingen met praten! Josie houdt de rug recht en dat werpt vruchten af: bij sommige kinderen begint een vuurtje te branden. Carmen vraagt zelfs om bijles. Het kind blijkt slim, grappig en ontwapenend, maar ook ontembaar en grenzeloos. En ze heeft zestigduizend volgers op Instagram. Hoe hechter de band tussen Josie en Carmen, hoe onduidelijker wie de touwtjes in handen heeft. De droomfabriek is een verhaal over macht en onmacht, over goed en fout, maar vooral over het gebied waar die tegenstellingen vervloeien: de liefde.
Ik vond dit een heel goed boek, wat er aan bod kwam ook; onderwijsperikelen, achterstandsproblematiek en de gevolgen, leraren die op het randje van wat nog kan en mag lopen, de juf die begaan is en beland in een contact wat niet kan!..., ik was menig keer verrast welke kant het opging en goede schrijfstijl.