In een kristalheldere stijl beschrijft Achmatova haar jeugd in de omgeving van Odessa. Ze vertelt over het Sint-Petersburg van het fin de siècle, over de schilder Modigliani, met wie ze in Parijs een innige vriendschap aanknoopte, en over de dichters Aleksandr Blok en Marina Tsvetajeva. En over haar gevoelens van verontwaardiging en machteloosheid tegenover het sovjetsysteem.
Uit De echte twintigste eeuw is de persoonlijke evolutie af te lezen van Anna Achmatova, een dichteres in een tijd waarin vrouwen in de literatuur zelden serieus werden genomen, van jong meisje tot de oudere vrouw die als enige overblijft om te rouwen om haar generatie en haar wrede eeuw.
De poëzie van Anna Achmatova is vrijwel compleet in Nederlandse vertaling verschenen. Deze verzameling van memoires en brieven (o.a. aan Pasternak en Brodsky) is een onmisbare aanvulling daarop.