Aan het eind van de negentiende eeuw publiceerde Jacobus Craandijk zijn Wandelingen door Nederland met pen en potlood, waarin de doopsgezinde predikant verslag deed van de voettochten die hij maakte. Zijn werk werd immens populair en de dominee groeide uit tot voorganger van een groeiende schare wandelaars. Craandijk was een chroniqueur van zijn tijd. Laverend tussen vooruitgangsoptimisme en nostalgie, beschreef hij in prachtig meanderend proza een snel veranderende samenleving. Zo was hij getuige van de opkomst van natuurbescherming
en vrijetijdsbesteding.
In 2012 ontdekt schrijver Flip van Doorn dat Craandijk familie van hem is. Hij verdiept zich in de man en zijn werk. Behalve wandelaar en schrijver blijkt de dominee ook een verdienstelijk tekenaar, een historicus en een pionier te zijn. In De eerste wandelaar treedt Van Doorn in de
voetsporen van Craandijk en gaat hij op zoek naar de oorsprong van het wandeltoerisme. Hij nadert de dominee zo dicht dat hij hem bijna kan aanraken. Op subtiele wijze verweeft hij citaten uit het werk van zijn voorganger met zijn eigen verhaal en slaat zo een brug die heden en verleden in elkaar laat overvloeien.
en vrijetijdsbesteding.
In 2012 ontdekt schrijver Flip van Doorn dat Craandijk familie van hem is. Hij verdiept zich in de man en zijn werk. Behalve wandelaar en schrijver blijkt de dominee ook een verdienstelijk tekenaar, een historicus en een pionier te zijn. In De eerste wandelaar treedt Van Doorn in de
voetsporen van Craandijk en gaat hij op zoek naar de oorsprong van het wandeltoerisme. Hij nadert de dominee zo dicht dat hij hem bijna kan aanraken. Op subtiele wijze verweeft hij citaten uit het werk van zijn voorganger met zijn eigen verhaal en slaat zo een brug die heden en verleden in elkaar laat overvloeien.
