Huiveringwekkende nieuwe bundel van `misschien wel de allerbeste Vlaamse dichter
In De eindelozen is de grens tussen eindigheid en eindeloosheid flinterdun en vaag. De gestorvenen blijken soms eindelozer dan de springlevenden. Gruwez portretteert even liefdevol als genadeloos zijn soortgenoten: familieleden, vrienden en kennissen, maar ook seriemoordenaars als András Pandy en gruwelmoeders als Medea. Hij toont ze in al hun ordinaire en soms aandoenlijke aardsheid, en als slachtoffer en dader; het ene net zoveel als het andere. Dit is een bundel over al onze beperkingen, hoe wij die moeten haten en liefhebben als onszelf en daar heel vaak in mislukken.
In De eindelozen is de grens tussen eindigheid en eindeloosheid flinterdun en vaag. De gestorvenen blijken soms eindelozer dan de springlevenden. Gruwez portretteert even liefdevol als genadeloos zijn soortgenoten: familieleden, vrienden en kennissen, maar ook seriemoordenaars als András Pandy en gruwelmoeders als Medea. Hij toont ze in al hun ordinaire en soms aandoenlijke aardsheid, en als slachtoffer en dader; het ene net zoveel als het andere. Dit is een bundel over al onze beperkingen, hoe wij die moeten haten en liefhebben als onszelf en daar heel vaak in mislukken.
