Parijs, 7 januari 2015, de dag dat terroristen het satirische weekblad Charlie Hebdo binnenvielen en elf mensen op beestachtige wijze vermoordden. De jihadisten hadden de journalisten in het vizier vanaf de publicatie van een aantal karikaturen van Mohammed. Ondanks de vele bedreigingen waren de meeste medewerkers die dag gewoon aan het werk gegaan.
Philippe Lançon was een van de slachtoffers. Hij raakte zwaargewond, een groot deel van zijn gezicht was hij kwijt. Pas een jaar later kon hij een pen oppakken om te vertellen wat hij had meegemaakt, vanaf de avond voor de aanval tot aan 13 november 2015, de aanslag op de Bataclan. Hij schrijft zonder pathos of zelfmedelijden, wat de emotionele diepte van zijn herinneringen vergroot.
Dit is het verhaal van een man die zich blootgeeft, zijn langzame herstel beschrijft vanaf het moment dat zijn leven verwoest lijkt. Hij is misvormd, heeft een oorlogstrauma opgelopen in een land dat in vrede leeft. Deze intense gebeurtenis zet zijn relatie tot de wereld, tot het schrijven, het lezen, tot de liefde en de vriendschap op zijn kop. Alles om te overleven.
