Een neerlandicus, Johannes Huyghe, staat op het punt om de biografie HB, de jonge jaren te publiceren bij uitgeverij Parenthèse. Hierin probeert hij een beeld te schetsen van Herman Brusselmans als jongetje en opgroeiende puber. De oudere Brusselmans, die van nu, krijgt voortijdig de biografie in handen, leest ze, en merkt dat er heel wat fouten in staan. Wie anders dan hij mag in staat worden geacht om deze fouten te corrigeren? Brusselmans besluit dan ook om de fouten op een rijtje te zetten en ze te vervangen door wat juist is of juist had kunnen zijn. Tussendoor worstelt hij met de aanwezigheid, of eerder de afwezigheid, van drie vrouwen in z'n leven: Phoebe, Mona en Alathea.
De fouten is een roman die het verleden in tijd en ruimte vermengt met het heden in een andere tijd en een andere ruimte, en Brusselmans zorgt ervoor dat beide perioden uit z'n leven samenkomen, waarbij de vermenging onderhevig is aan de wetten van de literatuur.
Herman Brusselmans heeft met De fouten een roman geschreven die verschillende genres overstijgt, die de lezer ontroert en aan het lachen maakt, en die zal nazinderen tot het door hem gecreëerde verleden én het heden tot de nabije of verre toekomst zullen behoren, zowel in het hoofd van de lezer als in de Nederlandstalige Letteren. De fouten is, zelfs binnen het uitzonderlijke oeuvre van Brusselmans, een bijzondere roman.
Herman Brusselmans (1957) publiceerde reeds bijna zeventig romans. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.
