Na de invasie van België door de nazi's in 1940 werd het Fort van Breendonk door de SS omgebouwd tot een Auffanglager, een opvangkamp. Vaak was het voor de gevangenen de laatste halte voor de concentratiekampen. Officieel was Breendonk geen concentratiekamp, maar de omstandigheden waren er even onmenselijk. Ongeveer 3.600 mannen en vrouwen werden opgesloten in Breendonk. Amper de helft overleefde de Tweede Wereldoorlog.
De Amerikaanse auteur James M. Deem verdiepte zich vier jaar lang in de getuigenissen van deze gevangenen, als basis van een chronologisch relaas over Breendonk tijdens de oorlogsjaren. Joden, verzetsstrijders,
communisten en andere politieke gevangenen: Deem beschrijft beklijvend hun persoonlijke verhalen over de dwangarbeid, de ontberingen, de folteringen, de executies. De onvoorstelbare horror in het kamp staat in schril contrast met de wil om te overleven en de samenhorigheid van de gevangenen.
Het boek is rijkelijk geïllustreerd met zowel historische foto's als actuele beelden door de Belgische fotograaf Leon Nolis.
