Sinds september 1995 schrijft Maarten 't Hart elke week een column voor de bladen van de Geassocieerde Pers Diensten. Het zijn korte verhaaltjes van zo n vijfhonderd woorden. Zelden laat t Hart zich daarbij inspireren door actuele gebeurtenissen. De columns hebben meestal een autobiografische achtergrond.
Zijn belangstelling voor de bereiding van voedsel blijkt groot; soms leidt dat er zelfs toe dat hij een recept geeft voor een (vegetarische) maaltijd. Gloedvol verhaalt hij van de smaak van een zelf geteelde en gerooide aardappel vergeleken met die van een 'rommelknol' uit de winkel.
Ook de perikelen van het rijexamen en het houden van geiten, de oprechte afkeer van topsport en de al even diepgevoelde afkeer van reizen leveren stof op voor eigenzinnige boutades en dwarse meningen. Een heel enkele keer maakt hij een uitstapje naar een religieus of literair onderwerp. En dat 't Hart een gezondheidsmaniak is, blijkt uit de nukkige adviezen die hij op het gebied van lichamelijk welzijn verstrekt.
Zoals 't Hart zelf in een van zijn stukjes zegt: hij is eropuit de lezers tegen de haren in te strijken. Een prikkelende, eigenwijze, amusante en tegendraadse bundel.
Zijn belangstelling voor de bereiding van voedsel blijkt groot; soms leidt dat er zelfs toe dat hij een recept geeft voor een (vegetarische) maaltijd. Gloedvol verhaalt hij van de smaak van een zelf geteelde en gerooide aardappel vergeleken met die van een 'rommelknol' uit de winkel.
Ook de perikelen van het rijexamen en het houden van geiten, de oprechte afkeer van topsport en de al even diepgevoelde afkeer van reizen leveren stof op voor eigenzinnige boutades en dwarse meningen. Een heel enkele keer maakt hij een uitstapje naar een religieus of literair onderwerp. En dat 't Hart een gezondheidsmaniak is, blijkt uit de nukkige adviezen die hij op het gebied van lichamelijk welzijn verstrekt.
Zoals 't Hart zelf in een van zijn stukjes zegt: hij is eropuit de lezers tegen de haren in te strijken. Een prikkelende, eigenwijze, amusante en tegendraadse bundel.
