Mei 1940. De Tweede Wereldoorlog schudt de levens van achttien jonge mensen door elkaar. Ze zijn jong en onervaren, vaak gepassioneerd, maar soms ook naïef en lichtzinnig. Ze worden vermalen door de grote wereldbrand. Wanneer in september 1944 alle nevels optrekken, zijn hun levens voorgoed veranderd. Als ze het al hebben overleefd … Marc Verschooris haalt hen uit de vergetelheid en presenteert in dit boek hun uitzonderlijke levenspad. Zonder zijn onverdroten archiefonderzoek zouden deze verhalen nooit naar boven zijn gekomen. Sommige staan heel nadrukkelijk op de voorgrond, andere worden moeizaam van onder het stof van de geschiedenis gehaald. Elk verhaal heeft iets ongewoons en is nooit vrij van menselijke dramatiek. De onvermoede maar soms ook controleerbare wendingen laten de protagonisten noch de omstaanders toe de afloop ervan te voorspellen. Achttien jonge levens in de grimmige lente van 1940 zijn evenzovele puzzelstukjes van een totaalepos, waar ‘wit’ of ‘zwart’ of de dunne lijn tussen beide als diepe sporen doorheen lopen. Veelkantige verhalen in ongelijke porties uitgeserveerd.
