De hoofdpersoon is dit debuut van Léa Murawiec is Manel Naher, een jong meisje dat in een megalopolis woont waar de inwoners afhankelijk zijn van de Aanwezigheid die ze veroorzaken in anderen. Aan iemand denken is hem Aanwezigheid geven. En als er in deze wereld niet meer aan je wordt gedacht, ga je gewoon dood. Duizenden namen doorkruisen de horizon in een wereld waar bedelaars smeken om een seconde aandacht. Om te overleven of om onsterfelijk te worden: de Aanwezigheid houdt deze uitgestrekte stad in stand.
Sociale interacties en het willen opvallen zijn de norm geworden maar Manel leeft het liefst haar leven zonder zich zorgen te maken over deze geldende conventies. De plotselinge populariteit van een naamgenoot zet haar leven op echter z’n kop. Manel zou het liefst haar dagen rustig willen doorbrengen achter in een kleine boekwinkel, maar de krantenkoppen over een Manel Naher voorkomen dat. Wie is die andere Manel Naher die de echte Manel Naher, de heldin van dit verhaal, overschaduwt? Hoe zou de echte Manel aan dit alles kunnen ontsnappen? Door naar de Grote Leegte achter de wolkenkrabbers te gaan van waaruit nog nooit iemand is teruggekeerd…?
