‘Ik wil wat jij hebt, Marie, net als jaren geleden. Een gezin. Niet om het even welk gezin, niet zoals het mijne, dat me achterliet met littekens. Sommige vervaagden pas na een heel lange tijd. Een dagelijks geheugensteuntje in de spiegel dat wij een gezin waren met geheimen, en dat ik aan niemand mocht vertellen wat er thuis echt gebeurde.’
In een beklijvende brief aan haar jeugdvriendin Marie onderzoekt een jonge filmmaakster wat het betekent om deel uit te maken van een gezin. Is het mogelijk om te verlangen naar iets dat je een leven lang angst inboezemde? Kun je blijven houden van iemand die je ooit schrik aanjoeg? Is het überhaupt wenselijk om een gezin te starten, of komen daardoor andere behoeften in het gedrang? Biedt een familie vrijheid of sluiten we ons er vrijwillig in op?
De gruwel van het gezin is een intelligente roman die onze samenlevingsvormen onder de loep neemt, maar ook thema’s als maatschappelijke ongelijkheid, sluimerend racisme en de gruwel van huiselijk geweld. Bitter wordt de briefschrijfster echter niet. Ondanks alles leerde zij dat de dingen ook gruwelijk mooi kunnen zijn.
