Bij zonsondergang klimmen ze over de omheining van het kerkhof en zoeken ze hun weg tussen de oude zerken. Eenmaal bij de crypte van de griezelschrijvers blijkt hun plan niet zonder gevaren. Vanuit de diepte fluistert een onheilspellende grafstem hen toe.
Ze zijn bang, maar bovenal nieuwsgierig. En dus luisteren ze met ingehouden adem naar het verhaal dat verteld wordt. Is het een automatisch bandje? Ze zijn best wel in de stemming voor een nachtelijke griezelmarathon. Tot er een gil weerklinkt. En dan begint het hen te dagen… wie of wat zit daar beneden in de duisternis?