Mijn teamgenoten willen me aan de vrouw hebben. Dat willen ze zelfs zo erg, dat ze mijn lelijke bakkus op een poster hebben afgedrukt en die poster vervolgens op de hele campus hebben opgehangen. Met mijn kop met daaronder de tekst: Ben jij de gelukkige meid die onze huisgenoot ontmaagdt? Hij: sociaal onhandige jongeman op zoek naar een gewillige partner. Jij: ademt. Verder geen ijsen. App hem op 555-254-5551.
Die eikels kunnen niet eens fatsoenlijk spellen. En het ergste is? De appjes die ik binnenkrijg, zijn de natte droom van elke gast. Maar ik ben niet zoals mijn teamgenoten. Hoe hard ze ook proberen van mij net zo’n hufter te maken.
Dit is niet het soort aandacht waar ik op zit te wachten.
En toch… Toch trekt een van die honderden appjes mijn aandacht. Toch is er een nummer dat ik maar niet kan blokkeren. Ze lijkt anders te zijn. Maar als ik haar voor het eerst in levende lijve ontmoet, weet ik niet zeker of ze wel het geschikte meisje is voor mij. Mijn teamgenoten weten echter van geen ophouden. Hufter of niet, er is een ding wat deze gasten maar niet schijnen te willen begrijpen. Meiden zijn niet in mij geïnteresseerd.
Zeker niet zo'n meisje als zij...