De beslissende gebeurtenis van het twintigste-eeuwse Europa – de uitroeiing van miljoenen Joden – is herdacht, geïnstitutionaliseerd en verankerd in ons collectieve bewustzijn. Maar in deze genuanceerde en scherpzinnige nieuwe geschiedenis betoogt Dan Stone, hoogleraar moderne geschiedenis en directeur van het Holocaust Research Institute, dat de ware dimensie van de door de nazi’s aangerichte verschrikking in onze huidige herdenkingscultuur onbedoeld terzijde wordt geschoven. Dit is deels te wijten aan de misvatting dat de Holocaust volledig in vernietigingskampen plaatsvond, en deels aan een gebrek aan bereidheid om de realiteit onder ogen te zien dat de Holocaust niet had kunnen plaatsvinden zonder de hulp van talrijke staten en actoren die niet gelieerd waren aan het naziregime. Gestructureerd rond vier thema’s – trauma, collaboratie, genocidale fantasie en naoorlogse gevolgen – demonstreert Stone dat we, willen we de misdaden begrijpen, voor de oorzaken ver vóór en wat betreft de gevolgen ver ná de oorlog moeten kijken. De Holocaust is een diepgravend en onmisbaar onderzoek naar een trauma dat tot op de dag van vandaag nazindert.
