De hongerwinter is decennia lang de metafoor geweest voor al het kwaad dat de Duitsers de Nederlanders gedurende de Tweede Wereldoorlog hebben berokkend. De nadruk op die winter van 1944-1945 doet echter geen recht aan de complexe omstandigheden waarin Nederland zich gedurende de oorlogsjaren bevond. Zo hebben de zuidelijke, oostelijke en noordelijke provincies geen echte hongerwinter gekend. Maar ook in andere opzichten kunnen vraagtekens worden geplaatst bij de hongerwinter als beeldbepaler van vijf jaar oorlog en bezetting. Moest de ellende van de randstedelijke honger de schaamte over de deportatie van en moord op de Nederlandse joden wegnemen? In dit boek beschrijft David Barnouw, werkzaam bij het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, de levensomstandigheden van Nederlanders gedurende het laatste oorlogsjaar.
