Het Regionaal Archief Dordrecht nam graag de ornithologische nalatenschap op van Thomas Lebret (1918-1982). Lebret was een internationaal vermaard watervogelkenner. Die kennis verwierf hij al in zijn tienerperiode, toen hij studeerde aan het Johan de Witt-gymnasium in Dordrecht. Hij ging, om watervogels te bestuderen, vele malen per maand naar het Eiland van Dordrecht en de Biesbosch. Daar trok hij op met de bewoners van tachtig jaar geleden: jagers, vissers, eendenkooihouders, stropers en griendwerkers. Zijn bevindingen schreef hij op in cahiers, die de basis vormen voor dit boek. We lezen hoe hij gefascineerd raakte door de Biesbosch-vogels, over zijn contacten met de mensen die hij er ontmoette, over excursies met NJN-ers en over vogeltochten door Nederland. Door de ruime tijd die hij besteedde aan vogels, belandde hij in conflictsituaties.
De vogeldagboeken uit zijn gymnasiumperiode beslaan de periode 1932-38. Lebrets taalgebruik krijgt veel aandacht. Het slothoofdstuk gaat in op de streeknamen voor vogels die in de dagboeken aan bod komen, benamingen die thans veelal in onbruik zijn geraakt. Als officier van justitie bij de rechtbank van Middelburg kwam hij vanaf 1947 in die stad te wonen. De Biesbosch bleef hij zijn verdere leven bezoeken.
Gerard Ouweneel (1937) trok vanaf 1965 regelmatig met Tom Lebret op.
De vogeldagboeken uit zijn gymnasiumperiode beslaan de periode 1932-38. Lebrets taalgebruik krijgt veel aandacht. Het slothoofdstuk gaat in op de streeknamen voor vogels die in de dagboeken aan bod komen, benamingen die thans veelal in onbruik zijn geraakt. Als officier van justitie bij de rechtbank van Middelburg kwam hij vanaf 1947 in die stad te wonen. De Biesbosch bleef hij zijn verdere leven bezoeken.
Gerard Ouweneel (1937) trok vanaf 1965 regelmatig met Tom Lebret op.
