John Irving is niet alleen goed bevriend met Günter Grass, Hij beschouwt Grass ook als een van de grootste romanschrijvers van deze tijd. In dit lange essay plaatst Irving het werk van Grass in de grote vertellende romantraditie en trekt hij parallellen met Dickens. Conrad, Thomas Mann en Gabriel Garcia Marquez. Daarnaast haalt Irving persoonlijke herinneringen op aan zijn vriendschap met Grass en reageert hij op de aanvallen op Grass' werk.
